Χάρις στον επαγγελματισμό και την προσωπική φροντίδα του Γιάννη, αλλά και της συζύγου του, της Φιλίτσας, το όνειρο μας έγινε πραγματικότητα...

Αυτή είναι η μικρή αλήθεια μας: παιδιά της πόλης, ο άνδρας μου κι εγώ, ψάχναμε να βρούμε τόπο απόδρασης, αλλά όχι εξορίας. Κάπου που να συναντώνται ανάγκες δικές μας, αλλά και των παιδιών μας,τότε εφήβων, αλλά τώρα εργαζομένων στο εξωτερικό...